donderdag 21 april 2011

Schoolreisje

Vorige week is Sanne voor het eerst op schoolreisje geweest. De fieldtrip ging naar de Crayola Factory. Crayola is Het Merk krijtjes hier in Amerika. Daarnaast maken zo ook vrijwel alle andere denkbare teken spullen. De fabriek van Crayola zit hier vlakbij in Easton, net over de grens met Pennsylvania. Of tenminste, of de daadwerkelijke fabriek waar de krijtjes worden geproduceerd ook daar zit weten wij niet, maar the factory, wat een soort groot speelparadijs voor kinderen is, zit daar in ieder geval wel.

Vorige week donderdag ging Sanne met school daar naar toe. Ze vond het bijzonder spannend. Niet in de laatste plaats omdat het inclusief lunch was, wat bestond uit een McDonalds Happy meal. Als we het er over hadden dat ze al bijna op schoolreisje ging zei ze vervolgens "en Hidde, weet je wat we dan krijgen? ........ Frietjes!"

's Ochtends hebben Hidde, Pelle en ik haar net iets eerder dan anders weggebracht. Normaal begint ze om 9 uur, maar de bus vertrok die dag om 9 uur. Nadat alle kindjes ingestapt en ingesnoerd waren in de echte gele schoolbus was het tijd voor vertrek. Als enige stonden de jongetjes en ik daar bij de bus om te zwaaien. Dat doe je toch als ouder van kind dat op schoolreisje gaat? Hier klaarblijkelijk niet.
Die 2 staartjes achter het raampje, da's Sanne
Omdat Sanne iets leuks met school ging doen, ben ik dat ook gaan doen met Hidde. Boodschappen doen met de fiets vond hij al leuk, maar dat won het natuurlijk niet van de verrassing die ik in petto had voor hem: ook hij mocht frietjes eten bij de McDonalds! Daarna nog spelen in het speelpaleis in de Mc en ook nog naar de speeltuin toe, Hiddes dag kon niet meer stuk!

Gelukkig had ook Sanne het erg leuk gehad op het schoolreisje. Wat je nu precies allemaal kunt doen bij de Crayola Factory is ons nog altijd niet bekend. Het is er leuk, kunt er spelen met lego, blokjes, een watertafel, kunt er tekenen, maar verder... We zullen toch een keertje zelf moeten gaan kijken!

Sanne had die week, sinds haar verjaardag eigenlijk al, last van haar maag. Bij het eten ging haar buik vaak pijn doen en ze had ook al 4 dagen diarree. Iedere keer als haar buik pijn ging doen zeiden we dat ze maar moest stoppen met eten. Dus ook voor het schoolreisje hadden we haar geinstrueerd om rustig van haar patatjes en kippetjes te eten en te stoppen zodra ze pijn in haar buik zou krijgen. Dat vond ze een goed idee, maar dan moesten we het wel even tegen de juf zeggen, anders begreep zij niet waarom Sanne haar "bord" niet leeg zou eten. Zo gezegd, zo gedaan, Sanne lekker op schoolreisje.

Toen ik haar op ging halen vertelde de juf me dat Sanne 3 "bowel movements" had gehad op het schoolreisje die "very loose" waren. De term bowel movement is de Amerikaans neurotische manier om over poep te praten. Stel je voor dat je het beestje bij z'n naam noemt, dat kan natuurlijk niet. Ik bedoel, we hebben het wel over poep, he?! Hidde krijgt bijvoorbeeld ook iedere schooldag een briefje mee over hoe zijn dag was. Daarop staat ook wanneer z'n luier is verschoond, wat erin zat en als dat van toepassing is of ze naar de wc zijn geweest. Daarvoor gebruiken ze de afkortingen D, W, BM, T en S. Daaronder staat de betekenis van deze afkortingen D = dry, W = wet, T = tried, S = succesfull. Over de afkorting BM, die staat voor bowel movement, wordt in alle toonaarden gezwegen...

Maar goed, terug naar Sanne. Sanne had dus 3x diarree gehad op het schoolreisje. Dat verbaasde me niets, want dat had ze al een paar dagen. De juf vertelde me dat dit betekende dat er iets aan de gang was en als ze die dag nog een keer diarree zou hebben zou ze de volgende dag niet naar school mogen komen! Ze zijn nogal paranoia over dingen die besmettelijk zijn. Bij het minste of geringste mag je niet naar school komen en dus ook niet wanneer je een rommelende buik hebt. Uiteraard hebben wij Sanne de volgende dag gewoon naar school laten gaan. Haar bowel movements waren nog niet helemaal wat het zijn moet, maar we hebben gewoon gedaan of ons neus bloedde.

De dag na het schoolreisje, die dag dat ze om diarree redenen eigenlijk niet naar school had gemogen was Sannes eerste vrijdag op school. We willen het aantal schooldagen voor haar - en overigens ook voor Hidde - langzaam opbouwen. Er is geen noodzaak dat ze nu meteen een volle schoolweek gaat draait en met het Engels zou dat waarschijnlijk ook te vermoeiend zijn. Vanaf nu gaat ze 4 ochtenden per week en met ingang van het nieuwe schooljaar gaan ze allebei een ochtend meer naar school en dan weer een extra ochtend na hun verjaardag.

Deze vrijdag was tevens de laatste dag dat Ms. Ann, haar juf, er was. Zij heeft helaas een nieuwe baan op een andere school en is met Amerikaans korte vooraankondiging (1 week van te voren) vertrokken. Gelukkig is haar andere juf, Ms. Jamie ook erg leuk. Er wordt nog gezocht naar een vaste 2e juf en tot die tijd is er een invaller.

De drukke week - met een verjaardag, een schoolreisje en een extra dag school - was klaarblijkelijk toch wat vermoeiend voor Sanne. Eigenlijk slaapt ze vrijwel nooit meer 's middags. Ze gaat wel vaak rusten. Dat houdt in dat ze rustig op haar kamer gaat spelen en naar verhaaltjes luistert. Op vrijdagmiddag ging ze dat ook doen. Na een tijdje kwam ik haar kamer in om iets te vragen en zag haar op de grond liggen. Ik begon met mijn vraag, maar toen ik door had dat ze geen enkele reactie vertoonde schrok ik me wild. Ze lag namelijk in het midden van haar kamer op haar buik, wat een nogal rare slaaphouding leek. Maar ja, dat was het dus wel degelijk. Ze lag gewoon te slapen!
Sanne is in slaap gevallen op de grond...

1 opmerking:

  1. Ach, dat lieve meisje... Zo schattig. Ze neemt alles ook zo gretig in zich op... Grappig, dat die overemotionele Amerikanen hun kleine kinderen niet komen uitzwaaien bij een schoolreisje. Dat is in Nederland wel anders: daar kunnen de schoolbussen soms niet eens vertrekken door de uitzwaaiende oma's, opa's, pappa's, mamma's, tantes, ooms... HAHA!

    BeantwoordenVerwijderen