Pakjes, pakjes, pakjes...

Heel veel pakjes de afgelopen dagen... Afgelopen donderdag zijn de verhuizers gekomen om de spullen te brengen. 's Ochtend werd eerst in alle vroegte de container voor de deur geplaatst. (Heel handig zo dat-ie de brievenbus blokkeerde waardoor we 2 dagen geen post hebben kunnen ontvangen en ik me nog steeds afvraag of we ook niet diverse pakjes hebben misgelopen...) Het verhuisteam kwam even later 4 man sterk om alles naar binnen te sjouwen. Door de goede voorbereidingen van Daan in Nederland, het goed inpakken en het goed noteren van de spullen ging dit allemaal erg soepel.

De container met alle spullen er nog in staat voor de deur

Halverwege de dag werden we gebeld door het Amerikaanse verhuisbedrijf dat ze begrepen dat we ook Ikea spullen hadden. Eh, ja, da's toch niet heel raar? Eigenlijk bestaat het overgrote deel van onze inrichting uit Ikea. Dat (en andere ingewikkeld meubilair (?)) mochten de verhuizers namelijk niet zomaar in elkaar zetten. Dat was een extra kostenpost en daarvoor moest eerst toestemming worden verkregen van het Nederlandse verhuisbedrijf. Omdat het in Nederland al na kantoortijd was kon dat dus pas de volgende dag. Helaas zouden er op donderdag dus geen meubels meer in elkaar kunnen worden gezet. Wij balen natuurlijk! Maar wat schets onze verbazing? Beginnen die verhuizers opeens zelf Hiddes bed (toch overduidelijk Ikea) in elkaar te zetten. We hebben maar niets gezegd. Hierna waren ze opeens vertrokken met de woorden dat wij de kans kregen "to settle in", waarna ze de volgende dag terug zouden komen. Maar ja, hoe kom je op orde als er nog geen kast in elkaar staat?! Dus heeft Daan donderdagavond zelf de kast in de studeerkamer in elkaar gezet.

Vrijdag zijn de verhuizers terug gekomen om kasten in elkaar te zetten (halverwege kwam pas de goedkeuring hiervoor binnen) en ons volledige keuken assortiment uit te stallen op de diverse tafels. Daarna was het toch echt aan ons om de rest van de dozen uit te pakken. We hebben hard gewerkt, maar jullie zullen begrijpen dat de dozen nog niet zijn weggewerkt. Nou helpt het natuurlijk ook niet dat het gewone leven (kindjes, wassen, koken, eten, etc.) ook gewoon door gaat. Toch vind ik zelf dat we al een heel eind zijn! Nu kan ik niet beloven dat de laatste dozen over 2,5 jaar niet onuitgepakt mee terug gaan, maar so far so good!

Het is fijn om onze eigen spullen weer te hebben. Het is bijzonder praktisch en het geeft je ook direct een gevoel thuis te zijn. Sanne en Hidde zijn weer helemaal blij me al het speelgoed dat ze een paar weken niet hebben gezien.

Alhoewel wij nog volop tussen de verhuisdozen zaten, werd het natuurlijk ook gewoon 5 december. Terwijl wij nog aan tafel zaten te lunchen hoorden we opeens de garage deur open en dicht gaan. Natuurlijk zijn we snel gaan kijken en wat vonden we in de garage? Zakken met cadeautjes!

Cadeautjes in de garage!

Het was allemaal heel spannend! Vooral Sanne vond het echt bijna te spannend! Maar natuurlijk ook wel erg leuk! Onder het genot van echt Sinterklaas snoep (het heeft ook nog zo z'n voordelen dat Daan vorige week in Nederland moest zijn!) hebben we allemaal mooie cadeautjes uit mogen pakken. Het was een geslaagde pakjesmiddag. Dank u, Sinterklaasje!

Daarna weer over naar die andere pakjes. Er moeten dozen worden uitgepakt en een plekje worden gevonden voor al die spullen! Kijk voor meer foto's van de verhuizing in de Verhuizen deel 2 map en voor meer 5 december foto's in de 5 December 2010 map.