Alhoewel wij niet zo van Santa zijn, is er hier geen ontkomen aan. En when in Rome... Dus toen er op school breakfast with Santa was (gelukkig was het wel na 5 december) waren wij natuurlijk van de partij. De plaatselijke brandweer levert de Santa en het stelt bijzonder weinig voor. Om 8 uur ben je welkom om te komen ontbijten met pannenkoeken, worstjes en sap. Santa is aanwezig en je kan naar hem toe gaan om met hem op de foto te gaan, te vertellen wat je graag wil hebben en natuurlijk of je lief bent geweest.
Een paar dagen later was Santa Claus in de wijk. Ook dit wordt door de plaatselijke brandweer verzorgd. Vandaar ook dat Santa op een brandweerauto door de wijk wordt gereden. Er loopt een aantal mensen mee met de brandweerauto om candy canes uit te delen aan de kinderen. Op zich is het wel grappig, maar tegelijkertijd heeft het ook iets triests. Wij stonden buiten en onze buren stonden buiten. Dat was het. Zo ver als we konden kijken was er verder niemand om Santa te onthalen. Ja, toen ze de sirene hoorde kwamen er nog een paar kinderen naar buiten rennen om snoep te verzamelen... Ik moest meteen denken aan een Sinterklaas intocht en hoe tegenovergesteld dat is!
De volgende dag, toen we voor Hiddes verjaardag alvast naar de dierentuin gingen kwamen we Santa ook daar weer even tegen. De kindjes zijn even hallo gaan zeggen en hebben een snoepje van hem gekregen, maar helaas was de dierentuin zo slim geweest om de sociaal minst vaardige persoon van het personeel in dat pak te hijsen. Het was een interessante conversatie...
Natuurlijk werkt dit alles naar een hoogtepunt toe: de cadeaux die Santa met kerstmis onder de boom en in je sok komt leggen. En ook daar konden we natuurlijk niet langer onderuit. Al hebben wij een sterk afgezwakte versie gedaan van de gemiddelde Amerikaan. Zowel qua hoeveelheid als qua grootte.
De sokken op kerstavond |
De sokken op kerstochtend |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten