woensdag 18 januari 2012

ER voor Hidde

Sinds Hidde bezig is met zindelijk worden (en nu hij het inmiddels is) is de wc een druk bezochte plek hier in huis. Sanne gaat frequent, maar bij Hidde is het niet alleen frequent, het is ook nog zaak om snel te reageren wanneer hij aangeeft dat hij moet plassen of poepen. Afgelopen weekend nog was hij zelf naar de wc gegaan, maar duurde de voorbereidingen (hij kan nu zelf het licht aan doen als hij op het krukje gaat staan, de kindjes-wc-bril erop leggen, net iets te lang. Voordat het al te plastisch wordt... laat ik het hierbij houden: alles wat in de wc hoort zat in z'n broek....

Maar goed, de wc is dus een veel gebruikte plek. En dat niet alleen, het is ook een gezellige plek vinden de kinderen. Onze wc is groot en dat is maar goed ook, want het is komt niet zelden voor dat de kinderen met z'n allen in de wc zijn wanneer er 1 moet. Dus zodra iemand aangeeft naar de wc te moeten volgt de rest spoedig. Gevolg van dit alles is dat de deur van de wc veelvuldig open en dicht gaat. Sanne naar binnen, want die moet plassen. Hidde naar binnen, want die krijgt door dat er wc actie is. Pelle loopt net iets langzamer en doet er iets langer over, dus die gaat na Hidde weer naar binnen. Vervolgens is Pelle het zat en gaat naar buiten. Hidde besluit ook nog iets te gaan halen of doen en gaat weer naar buiten. En hoogstwaarschijnlijk gaat er nog wel een keer iemand naar binnen voordat Sanne klaar is op de wc. En hierbij zijn alle namen uiteraard inwisselbaar.

Gisteravond ging Sanne na het avondeten naar de wc. Hidde was er snel bij en ging samen met Sanne naar binnen. Pelle was net te laat en zag de deur net voor zich dicht gaan. Toch was het niet zijn gehuil dat ik vervolgens hoorde.... Hiddes vinger zat tussen de deur die Sanne achter zich had dichtgetrokken nadat zij en Hidde in de wc waren. AUW! Ik heb Hiddes pink meteen onder de kraan gehouden en vervolgens eens rustig bekeken hoe het eruit zag. Nou, dat zag er niet gezellig uit.... Aan de voor en achterkant stond er een grote streep in z'n pink waar de deur en de deurpost hadden gezeten. Aan de binnenkant hing er een stuk vel los en heel de vinger leek wat vorm veranderd, maar het was moeilijk te zien of dat "gewoon" door die strepen op z'n pink kwam, of dat het met bot en al krom stond.

Na een minuut of wat koud water is Daan met hem richting de ER vertrokken. Het leek erop of het allemaal wel meeviel, hij kon h'm ook nog bewegen, maar we hebben het zekere maar voor het onzekere genomen. Liever voor niets een keertje laat naar bed en nog wat verzekeringscenten verbruiken dan er over een tijdje achter komen dat het toch gebroken was en we er wel iets mee hadden moeten doen.

Op weg naar het ziekenhuis vertelde Daan aan Hidde dat ze de dokter even naar z'n pink gingen laten kijken. Die kon dan zeggen of het vanzelf weer over ging, of dat het erger was en hij er iets aan moest doen. Bij binnenkomst moet je je registreren en krijg je een ziekenhuisbandje om. Nadat Hidde het bandje om had gekregen keek hij Daan aan en vroeg: "Is het erg?" Helaas voor hem was dit alleen nog maar de registratie en moet hij nog wel even wachten voordat er daadwerkelijk een medisch iemand aan te pas kwam.

Het was druk op de ER, dus het heeft even geduurd, maar Hidde vond het allemaal wel prima. Daan had de iPad meegenomen, dus hij heeft rustig wat filmpjes zitten kijken tijdens het wachten. Eenmaal aan de beurt gaat het wachten nog wel even door. Eerst word je gezien door een zuster en voordat er een dokter bij je komt ben je wel weer even verder.
Hidde kijkt een filmpje tijdens het wachten op de dokter
De dokter heeft niet veel gezegd. Ja, dat er een X-ray aan te pas moest komen om te kijken of het niet gebroken was. En na nog meer wachten

en dus nog meer filmpjes kwam hij zeggen dat het niet gebroken was. Slechts gekneusd en het zou wel mooi blauw worden, maar er hoefde verder niets aan te gebeuren. Eventueel pijnstilling wanneer het te erg pijn zou gaan doen. Maar nu, een dag later, lijkt het alles mee te vallen. Wat niet is kan nog komen, maar echt blauw is z'n pink nog niet. Hij doet een beetje pijn wanneer hij h'm buigt, maar dat zegt-ie alleen als je ernaar vraagt, verder hoor je hem er niet over. Al met al viel het mee dus. En het heeft een nieuwe regel opgeleverd in huis: niet meer met meerdere mensen op de wc!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten