Wekelijkse update

De frequentie waarmee ik nieuwe berichten schrijf is nogal afgenomen. Niet alles uit het dagelijks leven is even interessant om uitgebreid over te bloggen en er is niet altijd genoeg tijd over om er rustig voor te gaan zitten (of misschien moet ik zeggen, m'n prioriteiten liggen soms bij andere belangrijke dingen zoals slapen). Ik heb wel het idee dat er vaak kleine dingen zijn die leuk zouden zijn om even te vermelden, waardoor het beeld van ons leven hier wat completer zou zijn.

Hiermee was mijn nieuwe idee geboren, namelijk om wekelijks een korte update te geven van de "kleine dingen" die er gebeuren in ons leven. Het is duidelijk een goed voornemen en ik hoop dat ik het ook waar ga maken, maar ik beloof niets.... Maar hier in ieder geval de eerste wekelijkse update.

Afgelopen dinsdag ben ik voor m'n half jaarlijkse controle naar de oogarts gegaan. Aangezien het de vorige keer er eigenlijk allemaal "vrij goed" uit zag vond ik het niet al te spannend en terecht: alles zag er (relatief) goed uit. M'n ogen waren gelijk gebleven aan 6 maanden terug, of misschien dat het er zelfs iets beter uit zag. Het gaat dan voornamelijk over bloedinkjes die zichtbaar zijn. Geen reden voor verdere actie: over 6 maanden weer op controle.

Donderdag had Sanne weer een schoolreisje. Dit maal een klein schoolreisje (wat ze zelf al "geen echt schoolreisje" noemt): bowlen. Omdat dit 's middags was en Sanne normaal alleen maar 's ochtends naar school gaat moest er iemand als begeleiding mee. Dus Hidde, Pelle en ik gingen ook bowlen. Hidde mocht mee doen en zat samen met Sanne en nog 2 kindjes uit haar klas in "mijn" groepje. Ik heb wel eens meer relaxed een bal gegooid dan met Pelle op de arm en z'n beker en koekje vasthoudend. Bowlen voor 3 en 4 jarigen is niet alleen heel moeilijk (waardoor er met regelmaat een bal stil lag op de baan) ook het wachten totdat je weer aan de beurt bent is moeilijk. Gelukkig werd de orde en regelmaat op mijn baan met ijzeren hand gehandhaafd. Tenminste, vergeleken bij de rest wel. Sanne en ook Hidde vonden het erg leuk en zoals Sanne zegt "ik deed het heel goed" (ze was met 43 punten topscorer in haar groepje).

Zaterdag is weer een nieuwe serie zwemlessen van start gegaan. In de zomer is er een andere programmering dan anders en daardoor zwemmen alle 3 de kindjes nu op zaterdagochtend. Officieel zwemt Pelle om 9 uur (met mij), Hidde om 9:30 (met Daan) en Sanne om 9:40. Bij Pelle in de groep waren maar 2 kindjes, dus op mijn verzoek is die groep bij Hiddes groep gevoegd. Is voor ons ook handiger. Sanne is weer naar de volgende groep doorgegaan en doet het eigenlijk wel goed. Ze kan inmiddels met een drijvertje om zelf zwemmen en is daar erg trots op. Helaas kunnen ze maar 4x (Pelle zelfs maar 3x door ons Nederland tripje) zwemmen en missen we de laatste 2x doordat we dan op vakantie zijn.

Zaterdagmiddag ben ik naar de Motor Vehicle Commission gegaan in de hoop m'n rijbewijs te kunnen halen. Officieel moet je, wanneer je hier komt wonen, binnen 2 maanden een NJ rijbewijs hebben. Da's niet helemaal gelukt. Het is een hoop rompslomp om dat rond te krijgen. Eerst moet je een social security number hebben en de rest van de papieren, dus daar ging even overheen. Eigenlijk moet je ook een officiele vertaling hebben van je rijbewijs. Daan had een internationaal rijbewijs bij de ANWB gehaald, maar dat was ik vergeten. Ik ging er dus eigenlijk een beetje tegen beter weten naar toe. Gek genoeg vielen ze helemaal niet over m'n rijbewijs. Wel over m'n 2 achternamen. Wanneer je hier trouwt verdwijnt je meisjesnaam en verandert alles in je nieuwe naam. In Nederland houd je natuulrijk altijd je meisjesnaam voor officiele documenten. Dus toen ik m'n rijbewijs op Verkoeijen probeerde aan te vragen was dit bijzonder problematisch. Ik moest maar zorgen dat m'n paspoort op Verkoeijen kwam te staan.... Om een lang verhaal kort te maken: ik heb nu een rijbewijs op Collignon. Mij best, ze hebben het goed gekeurd, de test heb ik goed gemaakt, het rijbewijs is binnen!

Zondag zijn we naar een voor ons nieuwe dierentuin gegaan: de Turtle Back Zoo. Een duidelijk grotere, professionelere dierentuin, maar wel verder weg. Zeker een uur rijden. Het was heel erg warm, eigenlijk te warm om in een dierentuin te lopen. Maar ja, als je niets doet omdat het te warm is doe je heel de zomer niets hier. Het was geen Blijdorp, maar wel erg leuk. Inclusief treintje, draaimolen en hot dogs of nuggets met patatjes bij de lunch. Het was erg leuk, maar ook erg vermoeiend. Iedereen was op gisteravond. Sanne zei vanochtend aan het ontbijt nog: "het was gisteren een hele drukke dag, he!?"