Eten en jeuk

Inmiddels is Pelle 6 maanden en is het dus tijd om naast de borstvoeding te beginnen met vast voedsel. Hier in Amerika is het vanaf 4 maanden al vrij normaal om met bijvoeding te beginnen. Cereals gemend met borstvoeding of flesvoeding is het eerste dat ze hier krijgen. Nu blijven wij gewoon Nederlands en zijn we dus pas met 6 maanden begonnen en beginnen wij gewoon met fruit en groente.

Borstvoeding drinkt Pelle graag en veel. Overdag drinkt hij vrijwel altijd om de 3 uur, eerder vindt hij ook geen enkel probleem. 's Nachts drinkt hij onverminderd 2x. Zou hij net zo graag z'n fruithapje naar binnen werken? Nou, de eerste keer in ieder geval niet! Nu herinner ik me van Sanne en Hidde dat die ook niet meteen vol overgave van de lepel aten, maar ik weet zeker dat ze er niet zo vies bij keken als Pelle!

Daan had vol enthousiasme appelmoes voor hem gemaakt, maar hij vond het echt helemaal niets dat ik iets van zo'n gekke substantie in z'n mond stopte! Na 3 volledig mislukte happen zijn we maar overgestapt op banaan. Misschien zou hij die structuur wat zachter en daarmee wat fijner vinden. Dat was wel een beetje waar, maar eigenlijk vond hij het gewoon nog steeds niets. Als hij per ongeluk een beetje banaan doorslikte leek hij het wel interessant te vinden, maar overall leek hij het toch echt geen goed idee te vinden.

Beh, eten...

De volgende dag leek hij het nog steeds geen goed idee te vinden dat er iets in z'n mond werd gestopt, maar er werd wel beduidend meer opgegeten dan de dag daarvoor. Het doorslikken, of meer het achterin z'n mond krijgen van het eten lijkt nog meer toeval dan iets anders, maar toch. Het wordt nog wel eens wat...

Waar ik eerder over Pelles eczeem schreef dat het niet leek te jeuken, jeukt het nu heel duidelijk wel! De zichtbare uitslag lijkt een soort evenwicht te hebben gevonden. Het was eerst heel erg, verdween daarna bijna geheel, kwam weer hevig terug en is nu nog duidelijk aanwezig, maar lijkt niet echt meer veel te veranderen. Ondanks dat het er niet meer zo heftig uitziet jeukt het des te meer. Zodra hij op de commode ligt om een schone luier te krijgen of om ingesmeerd te worden grijpt hij z'n kans met beide handen aan en krabbelt daar waar hij maar bij kan.

Z'n onderbenen was een van de weinige plekken waar hij vrijwel altijd - ook met kleren aan - bij kon en die waren dan ook volledig opengekrabbeld. Om die reden trekken we hem nu alleen nog maar pakken met voeten aan. Dan jeukt het nog wel, maar kan hij er tenminste niet meer bij om het open te krabbelen. Al die jeuk is erg zielig om te zien. Helaas kunnen we er eigenlijk niets aan doen. Wanneer hij niet bloot op de commode ligt lijkt het mee te vallen. Je ziet hem af en toe wel (proberen te) jeuken, maar het spelen lijkt het toch nog te winnen van de jeuk.

Ingepakt in een pak met voeten