Pas op voor Pelle

Pelle heeft de afgelopen tijd veel nieuwe dingen geleerd. Hij begon met rollen, een beetje zitten, echt zitten, de kamer rond rollen, zelf gaan zitten, een beetje tijgeren, echt tijgeren, kruipen, op z'n knieen gaan zitten en sinds vandaag gaan staan wanneer je z'n handjes vasthoudt. Erg leuk om te zien dat het zo snel kan gaan. Een beetje zoals Hidde het deed: heel langs niets doen en opeens in rap tempo van alles bij leren.

Bijkomend voordeel is dat onze kinderen, naar mate ze meer kunnen steeds leuker worden. Sanne en Hidde hadden dat ook. Vanaf het moment dat je kan zitten wordt het leven leuk en het wordt alleen maar leuker naarmate je meer kan. Minder gehuil, minder frustratie, erg fijn dus.

Maar hoe leuk het leven nu ook is: het leven is tegelijkertijd wel een stuk onpraktischer geworden! Pelle kan overal bij en doet dat ook! Niets is meer veilig in huis. Ja, alles dat hoger staat dan een cm of 70 is veilig. Daaronder wordt alles gepakt, geopend, getrokken, gegeten, noem maar op.

Zelfs als ze worden bewaakt door z'n broer en zus probeert hij de cd's te pakken

Sanne en Hidde hebben deze fase natuurlijk ook gehad. Toch lijkt het nu veel extremer. Misschien is dat inderdaad zo, of misschien hebben we deze fase van hen gewoon geblokt uit ons geheugen. Sowieso was Sanne natuurlijk toen nog het enigste kindje, waardoor je veel meer aandacht aan haar (streken) kon geven. Toen Hidde zo oud was zaten we in Italie en daar hadden we gewoon weinig spullen, waardoor er ook weinig overhoop te trekken was.

Nu lijkt het wel of alles op zo'n manier is opgeborgen dat Pelle erbij kan. Tot z'n favorieten behoren: de cd's, het kastje in de woonkamer (waar nu dus ook geen gevaarlijke dingen meer in staan), de boeken en tijdschriften van Sanne en Hidde (op zich wel voor kinderen, maar niet om op te eten), de telefoon, de snoeren van de computer en printer, wc-papier, krijtjes van het krijtbord en last but not least: de roosters van de verwarming en airco.

Kastje open, stoepkrijt eruit gevolgd door de bellenblaas en wat al niet meer

Ik kan niet wachten op de dag tot het allemaal niet meer interessant is, of tot de dag dat hij luistert naar "Pelle, nee!" Which ever comes first...