Naar "school"

Pelle is afgelopen week voor het eerst naar school gegaan. Nu is school natuurlijk een groot woord wanneer je 1,5 bent, maar Sanne en Hidde gaan naar school en hij gaat naar dezelfde instantie, dus ook Pelle gaat naar "school".

Toen Pelle 3 maanden oud was zijn we naar Amerika verhuisd. Gevolg is dat hij dus al sinds z'n geboorte bij mij is. 24/7. In Nederland zou de situatie natuurlijk toch net anders zijn geweest, daar waren oma's en opa en vrienden geweest waar hij zo af en toe zou verblijven zonder mij. Hier is dat niet zo. Hij is altijd bij mij. Hij is ook duidelijk meer een mama's kindje dan de andere 2 waren. Nou weet ik natuurlijk niet of dat niet het geval zou zijn geweest wanneer we in Nederland hadden gewoond, maar ik weet wel dat hij een extreem mama's kindje is! Zaak dat daar iets aan gedaan wordt, dus.

Dus is Pelle afgelopen maandag voor het eerst naar school gegaan. In de originele planning zou hij - ook in Nederland - met 2 jaar voor 2 ochtenden gaan (in Nederland natuurlijk naar de peuterspeelzaal). Maar omdat het toch wel een diehard geval lijkt leek het ons slim om al iets eerder te beginnen met een beetje niet-mama-tijd.

M'n kleine Pelle naar school....

Natuurlijk heb ik het hem 100x uitgelegd dat hij naar school zou gaan, wie zijn juf zou zijn (die hij overigens wel al kent omdat hij nou eenmaal iedere mee gaat naar school), dat hij lekker zou gaan spelen en - belangrijk - dat ik hem na 2,5 uur weer op zou komen halen. Maar ja, met 1,5 jaar komt die boodschap nog niet echt aan....

Dus toen we maandag op school kwamen en niet naar Hiddes klas gingen werd hij een beetje boos, want het ging niet zoals het zou moeten, vond hij. En toen we zijn klas in gingen had hij echt zoiets van wat doen we hier? Nog raarder vond hij het toen ik z'n jas uit deed en ophing. Maar hij had toen nog wel zoiets van het zal wel... Toen ik zei geef Hidde maar een kus was hij bijna blij dat hij weer iets bekends hoorde, want dat zeg ik ook altijd wanneer we Hidde weg brengen. Maar ja, toen ging ik hem een kus geven en toen viel het kwartje.... Hij ging aan natuurlijk, en hoe!

Vervolgens heb ik Hidde naar z'n klas gebracht en gelukkig was Pelle stil toen ik vertrok. Ik heb nog even door het raam gegluurd (doodsbang dat hij me zou zien, want dat had Hidde de 2e dag dat ik hem naar school bracht) en toen zat hij stil - tevreden zou ik het niet willen noemen - bij de juf op schoot circle time te doen. Hmm, hij was stil, maar echt gerust ging ik toch niet weg.

Toen ik Pelle kwam halen was hij aan het huilen. Hij had op en af gehuild die ochtend. Het was geen 2,5 uur onafgebroken huilen, wat ik ergens had verwacht, maar ook geen doorslaand succes. Hij hing natuurlijk om m'n nek om me nooit meer los te laten zodra ik binnen kwam. Het grappige vond ik wel dat zodra we in Hiddes klas waren hij weer op vertrouwd terrein was of zo en direct weer gingen spelen - los van mij - wat hij altijd doet in Hiddes klas.

De klassen van Hidde en Pelle zijn met elkaar verbonden via een gangetje waar de kinder wc-tjes zijn. Beide klassen gebruiken die wc-tjes en je kunt dus zo van de ene in het andere lokaal kijken. Heel schattig mocht Hidde af en toe een knuffel komen geven aan Hidde. Dat doet hij dan ook wel heel liefdevol, alleen is de ellende dat hij daarna weer naar z'n eigen klas gaat. En ja, dan is er weer iemand die weg gaat en dus weer reden voor Pelle om te gaan huilen.

Woensdagochtend heb ik hem weer weggebracht en zodra we zijn klas binnen kwamen begreep hij wat de bedoeling was. Hij was hier om zelf naar school gebracht te worden en dat vond hij maar niets! Dus ging hij weer aan! Gelukkig was het die dag mooi weer en zijn ze gaan buitenspelen wat hij duidelijk leuker vond dan binnen in de klas. En gelukkig is het morgen weer mooi weer....

Morgen is het ook picture day, de dag dat de schoolfotograaf langs komt. (Ja, alweer!) Ik neem aan dat het morgen nog wel huilen wordt en niet alleen bij het afscheid. Ik vraag me dus af hoe succesvol die foto's worden. Rode ogen zie ik zo voor me op de foto. Enig redmiddel zou nog kunnen zijn dat de kindjes ook met z'n 3en worden gefotografeerd en dat dus Sanne en Hidde bij hem zijn wanneer de foto's worden genomen. Zoals hij ook de knuffel van Hidde wel weet te waarderen zal hij het gezelschap van Sanne en Hidde zeker weten te waarderen. Hopelijk zorgt dat dus nog een beetje voor een leuke foto. Ik ben benieuwd....

Succes fotograaf...