maandag 22 augustus 2011

Pelle 1 jaar!!

Het is alweer even geleden, maar op dinsdag 2 augustus was kleine Pelle jarig! Kleine Pelle is zo klein niet meer, want hij is baby af, nu alweer 1 jaar en daarmee gepromoveerd naar een dreumes! Overigens ben je hier een baby tot je 2e verjaardag, waarna je meteen een toddler (= peuter) wordt, maar voor ons is hij natuurlijk gewoon een dreumes. De vrijdag direct na zijn verjaardag zijn we vertrokken naar Maine, ons vakantie adres voor 2 weken. Vandaar dat deze blog even op zich liet wachten. Inmiddels zijn we weer thuis en er valt dus nog veel te bloggen, maar eerst het belangrijkste: Pelles verjaardag.

Voor Pelles verjaardag hadden we besloten maar niets groots te doen. Sowieso is het natuurlijk zo dat we bij gebrek aan sociale contacten eigenlijk geen goed publiek hebben om uit te nodigen en bovendien wordt Pelle er niet blijer van wanneer we mensen uitnodigen. Om gewoon met z'n 5en z'n verjaardag te vieren leek ons daarom wel een goed idee. Ik vond het zelf wel wat raar aanvoelen om een 1e verjaardag zo klein te vieren. Alsof je hem ermee te kort doet, wat natuurlijk onzin is, maar toch. Na oefening met Hidde z'n 1e verjaardag in Italie leek dit me toch wel een goed plan.

Pelle was jarig op een dinsdag, wat een schooldag is voor Sanne en Hidde. De ochtend is daarmee altijd een race tegen de klok. Bovendien komt op dinsdag altijd de hulp in alle vroegte. Ons oorspronkelijke plan was om met z'n allen uitgebreid te ontbijten zoals dat hoort op verjaardagen met ei, sap en cadeaux. Maar ja, om dat te doen en op tijd op school te zijn en de hulp te hebben die om 8 uur voor de deur staat leek gecombineerd met het feit dat Pelle niet van ontbijten houdt niet zo'n goed idee. Daarom is Daan maar even vroeg als altijd naar z'n werk gegaan, om op tijd, namelijk wanneer de kindjes weer van school terug kwamen, thuis te komen. Op die manier konden we na school koffie met taart en cadeaux doen.

Natuurlijk was ik aan het bakken gegaan voor Pelles verjaardag en hadden we een Nijntje taart. Doordat hij ook een Nijntje kamer heeft weet hij inmiddels erg goed wie Nijntje is en reageert daar ook op. Ook op de taart, dus daarmee was m'n taart al geslaagd. Het feit dat hij er maar 1 hap van in z'n mond heeft gehad en die vervolgens meteen weer heeft uitgespuugd zal ik me niet al te persoonlijk aantrekken. Z'n broer en zus vonden het gelukkig wel lekker. Overigens had ik ook voor het eerst zelf een kwarktaart gemaakt. Iets wat ze hier niet kennen, want de cheesecake is net anders. Het was een uitprobeersel (ze kennen hier bijvoorbeeld geen kwark) en zeker nog wel voor verbetering vatbaar, maar ook zeker voor herhaling vatbaar.

Zoals het hoort als je 1 wordt vond Pelle het papier van alle cadeaux het mooiste. Sanne en Hidde waren eigenlijk nog meer aan het stuiteren dan hij, want die hadden echt in de gaten wat er aan de hand was. Maar hij vond het leuk dat er zoveel papier was en vond ook zeker de Nijntje slingers heel erg mooi.

Het feestvarken en z'n broer zijn daarna naar bed gegaan en nadat ze weer wakker waren zijn we nog even snel naar een farmers market gegaan die hier in de buurt was. Als er nog voldoende tijd zou zijn geweest wilden we eigenlijk even naar het zwembad gaan, maar natuurlijk slaapt iedereen lang wanneer je het niet kunt gebruiken. Daarom maar even naar de farmers market waar we ook erg benieuwd naar waren. En ik moet zeggen dat het de moeite waard was. Ik heb m'n ogen uitgekeken!

Ik denk dat je het het beste kunt vergelijken met een braderie, maar het is niet iets dat je in die hoedanigheid in Nederland aantreft. Het is een evenement dat jaarlijks wordt gehouden op dezelfde plek. Sterker nog, de plek waar het gehouden wordt ligt heel het jaar te wachten tot er het jaar daarna weer een farmers market is. Om binnen te komen moet je een kaartje kopen. Wij dan, kinderen mogen gratis. Er waren allerlei verschillende standjes. Noem het maar op, of het was wel aanwezig: badkamers kon je er kopen, keukens, maar ook kooien om kreeften in te vangen, verzin het en het is er. Maar bijvoorbeeld ook plek om paardje te rijden. Sanne was de held, die heeft een rondje of wat op een pony gezeten.

Daarnaast zijn er allerlei wedstrijden en dus prijzen te vergeven. Prijzen voor de mooist geteelde groente: een prijs voor de mooiste kleine tomaat, 1 voor de mooiste grote tomaat, 1 voor aubergine, 1 voor... Ook hier geldt: noem het en het was er. Zelfs een wedstrijd voor het mooist aangekleede ei. Ik geloof dat het winnende exemplaar een poppetje was waarbij het hoofd het ei was. En wedstrijden voor vee. Er was een tribune waar daadwerkelijk mensen zaten te kijken naar hoe daar gestileerde koeien, varkens etc voorbij kwamen en gekeurd werden. Daarachter kon je het wachtende vee zien. Ik moet zeggen dat je wel eraan af kon zien dat ze door de styling waren gegaan. Maar dan nog. Ik heb me kapot gelachen (al kwam dat misschien niet zo vriendelijk over...)

Er was ook een kermis gedeelte waarvan we hadden bedacht dat het leuk zou zijn geweest voor de kinderen, maar dat was gesloten. Waarschijnlijk was dat alleen 's avonds geopend. We zijn niet zo lang geweest, hebben alleen even rond gekeken en zijn daarna weer terug naar huis gegaan.

Het feestmaal hadden we met behulp van Hidde en Sanne samengesteld. Aardappelgezichtjes, waar Pelle erg dol op is, garnalen, die iedereen lekker vindt (Pelle ook als hij ertoe besluit) en salade. En daarmee was niet alleen de feestdag, maar ook het babyjaar van Pelle alweer voorbij. Hij is duidelijk ouder dan het baby'tje dat hij was. Hij kan staan, kan langs en achter dingen lopen, klimt razendsnel de trap op, heeft alles in het huis al minstens 1 keer door z'n handen laten gaan en ergens random neergesmeten, is zo mogelijk nog koppiger en lichtonvlambaarder dan die andere 2, maar gaat gelukkig ook langzamerhand wat beter eten en het lijkt er zelfs wel op of hij ook iets beter gaat slapen. Nu kijken we alweer vooruit, bijvoorbeeld naar of we Pelle met 1,5 al naar "school" moeten doen om hem een beetje te socialiseren.

Het is een raar idee dat vrijwel niemand van het thuisfront hem kent. Dat vrijwel niemand weet hoe hij kan schaterlachen om z'n broer en zus, of hoe boos hij kan worden wanneer je iets van hem afpakt dat hij niet mag hebben (de telefoon of de afstandsbediening bijvoorbeeld), hoe intens jeuk hij kan hebben van z'n eczeem, hoe graag hij op het grote bed speelt, hoe hij heel de dag door mama zegt en hoe ontzettend leuk en lief ook dit kindje weer is. Voor iedereen die nieuwsgierig is: jullie zijn altijd welkom om langs te komen. Voor iedereen die daar even niet toe in staat is: neem die andere 2 in gedachten, neem daar een leuke mix van en dan heb je Pelle al voor een groot deel, want wat zien wij veel dingen terug van z'n broer en zus in dit kleine mannetje!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten