Foto's.... Veel foto's!

Oke, soms heb je je dingen voorgenomen die je duidelijk niet waar maakt. Deze blog is daar een goed voorbeeld van. Op zich een goed teken, want dat betekent dat ik druk ben met andere dingen. Onze foto's online bijhouden is een ander goed voorbeeld. Ik had altijd het idee om het netjes uitgezocht online te zetten, ervoor te zorgen dat er niet al te veel overkill aan foto's was en ze te voorzien van commentaar. Maar ja, nu ik inmiddels meer dan een jaar achter loop, heb ik die hoop maar opgegeven. Ik heb besloten ze maar gewoon allemaal erop te zetten, niet uitgezocht, een volledige overkill en zonder enig commentaar. Op die manier is er in ieder geval iets te zien. Wat zeg ik? Veel te zien! Heel veel.... Voor wie wil, klik op de link naar onze Picasa site (in de recht kolom) en veel kijk plezier :-)

Sinterklaas

Oke, het is eind juni en het is hoog zomer hier. Vandaag hebben de kinderen zich wederom uitgeleefd in het badje en de sproeier, maar de Sinterklaas foto's staan online....

Aangepast

Ik zag dat er een deel van mijn vorige bericht miste. Ik heb het inmiddels aangepast en nu staat ook het laatste stuk erin!

Verhuizen!

Laatste blog bericht was van januari. Het is duidelijk dat we, zoals iedereen, druk zijn met ons leven te leiden. Zo druk dat blog berichten schrijven niet bovenaan het prioriteiten lijstje stond. Sindsdien is er natuurlijk wel het een en ander gebeurd in ons leven. Een kleine samenvatting... 

Een van de dingen waar ik vanaf januari heel erg druk mee ben geweest zijn de art projects voor het gala. Ieder jaar houdt de school een gala voor ouders, alumni, en wie er maar wil komen. Het gala is de grote fundraiser van het jaar. Fundraising is iets waar - zeker privé scholen - niet zonder kunnen. Het geld dat via dat kanaal binnen komt is een groot deel van het gehele budget. Een van de dingen die gedaan wordt om geld te verdienen is het veilen van kunst. Ieder kunstwerk wordt mede door kinderen gemaakt, dit jaar met als thema "India". Natuurlijk moet dit allemaal worden voorbereid en in goede banen worden geleid, dus daar is een klein groepje mensen vanaf januari tot het gala eind maart heel druk mee bezig geweest. Voor wie wil, een kleine impressie is te zien op de site van Steve Fox, de chair van de art projects: Acorn Projects.

We hebben een familiepakket buisjes et al aangeschaft. Na Sanne die natuurlijk al haar 2e set buisjes in haar oren heeft, hebben nu ook Hidde en Pelle buisjes gekregen. Pelle heeft een groot aantal ooronstekingen gehad de afgelopen maanden. Of ze gingen niet over, of hij rolde zo van de ene in de andere. Iedere keer dat hij 's nachts wakker werd wist ik alweer hoe laat het was: de volgende oorontsteking. Dus eind maart heeft ook hij buisjes gekregen.

Een maand later was Hidde aan de beurt. Het aantal oorontstekingen is zeer gering bij hem, ik geloof 2 in totaal, maar hij had gehoor en daarmee spraakproblemen. We hebben hem laten testen en daaruit kwam dat er sommige klanken die hij in het Engels niet goed uitspreekt. Uiteraard is hij hier in het Engels getest, maar ook in het Nederlands zijn er klanken die hij niet goed uitspreekt. Op aanraden van de speech therapist hebben we hem naar de ENT (KNO) dokter gebracht en daar was het oordeel al snel geveild. Door continu vocht in z'n oren komen de klanken niet goed binnen en leert hij het dus gewoon verkeerd. Nu heeft hij buisjes gekregen en is tevens z'n neusamandel verwijderd. Daardoor zouden de klanken nu dus wel goed binnen moeten komen bij hem en zal het beter moeten gaan met z'n spraak. Om hem een handje te helpen krijgt hij nu eenmaal per week speech therapy. 

We zijn op de koninginnedag viering in NYC geweest. Het was in Battery Park, wat aan het water is en het waaide heel hard. Alhoewel het erg Nederlands en (daarmee) erg leuk was, waaide het aan het water extreem hard wat het erg koud maakte. Heel lang hebben we het daarom niet volgehouden, maar Sanne heeft het nieuws er wel mee gehaald. Er was een mini stukje in het Jeugdjournaal over koninginnedag in NYC (rond 17'38"), waar Sanne toevallig op staat. Goed zoeken is wel vereist en ik gok dat velen haar nog geen eens kunnen vinden, maar toch. 

Vaderdag is net geweest, maar op school is een speciale moederdag viering geweest. Alle moeders mochten in de klas van hun kind komen, waar ze mee konden lopen met kun kinderen en toe werden gezongen. Voor moeders met meerdere kinderen op school een heel gedoe om ieder kind evenveel aandacht te geven. Wel erg leuk, natuurlijk! 

Sanne en Hidde hebben op school meegezongen in het Spring Concert. Weken geoefend en 2 optredens: 1 's ochtends, 1 's avonds. Dus ik mocht het 2x meemaken, Daan kwam 's avonds kijken. Een heuse musical hebben ze gezongen, de Wackadoo Zoo over dieren in een dierentuin die zich als andere dieren voordoen. Natuurlijk had ik alle liedjes al volop thuis gehoord en dat was maar goed ook. Allebei zijn ze op het moment supreme zo bezig met wat er om hun heen gebeurd dat er van echt zingen niet zo heel veel komt.....  

Overigens kreeg het avondconcert nog een andere wending dan de bedoeling was. Een aantal weken daarvoor had Hidde toen ik hem mee wilde nemen naar zwemles buikpijn. Kan gebeuren dacht ik, maar het ging van kwaad tot erger en zodra ik het aanraakte schreeuwde hij het uit! Hij kon niet meer rechtop staan van de pijn. Zwemles geskipt en op naar de dokter. In de auto naar de dokter is hij in slaap gevallen en toen ik daar aankwam was er niets meer aan de hand! Niets! De dokter zei dat het waarschijnlijk een luchtbel was die vast zat in z'n darmen. Tijdens het slapen is die er waarschijnlijk uitgekomen in de vorm van een dikke vette wind en daarmee is alles weer goed. Maar ja, aangezien er nu niets meer aan de hand was konden ze dat niet met zekerheid zeggen. Mocht het terugkomen moest ik vooral meteen naar de dokter met hem gaan en zorgen dat ik daar was wanneer het nog pijn deed. Dan kon hij onderzocht worden. Nog voor het concert 's avonds kwam Hidde's juf naar me toe om te zeggen dat hij pijn in z'n buik had. Toen ze binnen kwam lopen hield hij diezelfde plek vast, liep een beetje voorover gebogen en had tranen in z'n ogen. Ik herkende het meteen, dit was hetzelfde! Dus ik heb hem opgepakt en ben naar de ER geracet. Hij had die dag al 2x gezegd dat hij moest poepen, maar eenmaal op de wc kwam er alleen plas. Ingeschreven en wel zaten we in de wachtkamer te wachten op de dokter toen hij zei "nu weet ik het zeker, ik moet poepen." En jawel, hij poept, poept nog wat meer en het is over.... Zit je daar bij de ER met een kind omdat hij moest poepen......

Sanne en Hidde hebben gekookt met 2 juffen van school. Op het gala kon je ook bieden op allerlei verschillende dingen in een silent auction en dit hebben wij dus gewonnen. De juffen zijn moeder en dochter en na school gingen ze dus een maaltijd koken naar keuze van Sanne en Hidde. Hoog culinair niveau natuurlijk: ham met meloen, pizza en cupcakes met aardbeiden. Ze vonden het fantastisch en 's avonds hebben we er met z'n allen van gegeten. 

We hebben Daan's moeder afgelopen week op bezoek gehad. Daan moest de week daarvoor in Nederland zijn voor een patenten rechtzaak en daarna zijn ze samen naar de VS gevlogen. De kinderen hebben er erg naar uitgekeken. Oma kwam! Dat papa ook terug kwam na ruim een week weg te zijn geweest was prima, maar bij lange na niet zo spannend als dat oma op bezoek kwam! We hebben een fijne week gehad met haar. We vinden het altijd erg leuk om bezoek te krijgen!

Dat was ook de laatste week van school. Dat betekende een afscheidsfeestje van de juf van Hidde die met pensioen gaat, de graduation van de Kindergartners (Sanne) en de all school picnic als afsluiter van het jaar. Allemaal speciale dingen, allemaal leuke dingen! Deze week is summer camp begonnen. Zomervakantie is hier zo'n 3 maanden en gedurende die periode kun je je kinderen per week inschrijven voor zomerkamp. Ieder week is er een nieuw thema en wordt er veel buiten gespeeld en leuke dingen gedaan. Bij Pelle nog geen thema's, maar vooral buiten spelen. Hidde doet deze week "Wilderniss 101" en Sanne "Art". 

Slechts 2  weken doen de kindjes summer camp, want dan staat dat voor de deur wat de kop al deed vermoeden: dan gaan we verhuizen! Verhuizen naar een ander huis stond sowieso al in de planning. Alhoewel we graag in hetzelfde huis hadden willen blijven zitten hebben de huiseigenaren besloten dat ze het willen verkopen. Aangezien de huurtermijn half juli eindigt, zat er niets anders op dan verhuizen. We waren dan ook volop aan het kijken naar nieuwe huizen. Nu we toch weg uit dit huis moesten konden we er dan meteen gebruik van maken door dichter bij school te gaan wonen. Maar ja, ergens midden in dit alles kwam opeens de vraag of Daan een baan in Kingstree, South Carolina wilde aannemen..... 

Daan's contract was in december net met 2 jaar verlengd, dus wij gingen er niet vanuit dat deze vraag nu al voorbij zou komen. Maar ja, zo gaat dat nou eenmaal en als je dan over de initiële schok heen bent ga je verder kijken en ja, hij heeft de baan geaccepteerd en dus verhuizen wij naar SC. Het is een baan als Director of Operations, ook binnen DSM en voor de termijn van 3 jaar zullen we daar dus als expats verblijven. Tenminste, dat is nu de verwachting, je weet klaarblijkelijk nooit hoe het loopt... Het is een promotie voor hem en hij is erg enthousiast over de nieuwe uitdaging. 

Op persoonlijk vlak zijn we iets gereserveerder. In eerste instantie maken we ons vooral wel wat zorgen over de belachelijk hete zomer in het zuiden. Daar zie ik wel tegenop. Lang leve de airco.... Het pluspunt is dat het de rest van de jaar wel lekker is. Hopelijk weegt dat op tegen de te hete zomer. 

En afscheid nemen is gewoon niet leuk! We hebben het hier zo naar ons zin gehad, zo'n leuk leven hier opgebouwd, inclusief een fantastisch school, vrienden, buitenschoolse activiteiten, noem maar op. En op zich wisten we dat we hier niet voor altijd zouden zitten, dus verhuizen zat er vroeger of later aan te komen. Alleen dachten we, nadat Daans contract hier met 2 jaar was verlengd, dat we nog een tijdje van dit alles konden genieten. Ons vertrek hier komt eerder dan gedacht en gehoopt, maar het zij zo. We zijn klaar voor een nieuw avontuur!

We zijn met z'n 5en al op bezoek geweest op zoek naar een goede nieuwe school voor de kindjes. En gelukkig hebben we die gevonden. Het is uiteraard anders, maar ik denk dat we met de Montessori School of Florence een goede vervanging hebben gevonden. In ons tripje naar het zuiden hebben we nog niet echt naar huizen gekeken, maar wel wat rond gereden door de verschillende buurten, om een beetje te proeven van de sfeer die er hangt. Toen dachten we nog dat een huis vinden heel makkelijk zou worden. Dat dacht iedereen.....

Een huis bleek nagenoeg onmogelijk om te vinden! Iedereen, zowel van DSM als Daan, heeft zich bijzonder hard ingespannen iets te vinden. Maar er was gewoon niets! Geen huurhuizen, geen koophuizen die hun huis ook wel wilde verhuren voor 3 jaar, niets! Dus ik was al een lijst aan het maken welke spullen in de opslag mochten en welke spullen naar onze tijdelijke huisvesting zouden gaan. Want de verhuizers komen 1 juli en met nog 3 weken te gaan was er nog niets gevonden. Maar, de aanhouder wint, want er is een huis. Het is wel het enige huis dat er is, en een keuze mogelijkheid zou leuk zijn, maar er is een huis. En alhoewel het niet aan al onze eisen voldoet (bv geen zwembad, dus als we dat willen zullen we dat er zelf in moeten zetten), maar het is een huis en beschikbaar per 1 juli. En een mooi huis naar ik heb begrepen. Daan is er deze week naar toe om te kijken en hij was erg enthousiast. Nieuwsgierig? Met het contract dat spoedig rond zal zijn zal het huis wel van de makelaars site worden verwijderd, maar zolang het er nog op staat: kijk op de Realtor site. Aardig wat foto's en een virtual tour. 

De chaos is op het moment nog te overzien, maar zal ongetwijfeld alom aanwezig worden binnen nu en snel. Ons nieuwe adres zal ik per email versturen naar iedereen. Wanneer je niets hoort, twijfel niet om het te vragen, dan is het er waarschijnlijk bij ingeschoten... Onze mobiele nummers blijven (vooralsnog?)  hetzelfde, evenals email adressen. Ons huis is groot genoeg voor bezoek, dus wees welkom. Het is iets lastiger te bereiken, een directe vlucht zit er niet in vanuit Nederland, maar men is niet minder welkom! 

Zoals gezegd, 1 juli komen de verhuizers en dan begint ons avontuur! Want zo noemen de kindjes het: we gaan weer op avontuur. De kinderen kijken erg uit naar het nieuwe huis met een nieuwe kamer voor iedereen en zijn ook erg nieuwsgierig naar de nieuwe school. En hoe dichter bij het komt, hoe concreter het wordt, hoe meer zin ik ook krijg om ook deze nieuwe uitdaging weer aan te gaan!

Sandy, eindelijk klaar

Op 29 oktober, dus met een beetje goede wil zo'n 3 maanden terug - nou ja, vooruit, 2,5 maand dan - was Sandy op bezoek. 2 Dagen terug is het voor ons eindelijk afgerond. (Soort van afgerond dan, want nu vergeet ik voor het gemak even het feit dat er nog altijd een elektricien langs moet komen om de elektriciteit in een nat geworden muur te checken en een eveneens nat geworden rookmelder te vervangen.) Afgelopen zaterdag is eindelijk ons dak gerepareerd!

Al die tijd heeft er wel een zeil over het dak gelegen zodat het niet naar binnen zou regenen. Nu is wel gebleken waarom ze dakpannen op een dak doen en geen zeil spannen, want bij terugkomst uit Nederland op 30 december bleken we nieuwe waterschade te hebben. Het plafond in Hidde's kamer begint inmiddels iets weg te krijgen van een tie-dye shirt....

Maar goed, het is gerepareerd. Of eigenlijk vervangen, want heel het dak aan de noordzijde van het huis is opnieuw gedaan. Een dag lang herrie en getimmer boven je hoofd, maar tot onze verbazing was het aan het einde van de dag wel af.

Verder... voor wie het nog niets wist, we zijn in de kerstvakantie dus in Nederland geweest! Bleek toch weer een hele onderneming te zijn met 3 kindertjes. Precies zoals het in onze herinnering stond gebeiteld! Ze waren nu natuurlijk wel 2 jaar ouder dan de vorige familiaire oversteek, maar intens was het nog wel. Evenals de week die volgde op de thuiskomst. Zo'n jetlag is voor jou alleen al vervelend, maar helemaal wanneer kinderen continu midden in de nacht wakker worden om te vragen of het al bijna ochtend is en je vervolgens vertellen dat ze nu echt niet meer kunnen slapen... Gelukkig was het wel leuk om even terug te zijn :-) Foto's zijn heel veel gemaakt, maar daar moet men nog even op wachten. Zoals jullie weten loop ik wat achter...

Het goede nieuws qua foto's is dat er wel weer een nieuw album is toegevoegd aan onze Picasa site: de foto's van onze zomervakantie staan erop! Ik weet dat het nogal lang geduurd heeft, de vakantie daarna (die naar Nederland) is inmiddels al weer achter de rug en de volgende zomervakantie is alweer geboekt, maar beter laat dan nooit. En de kinderen lijken best nog wel op de foto's die toen gemaakt zijn...

Het feit dat de volgende zomervakantie alweer geboekt is, wil - voor de oplettende lezer - inderdaad zeggen dat we inmiddels weten waar we komende zomer wonen. Daans contract liep oorspronkelijk tot 30 april 2013, maar hij is gevraagd om 2 jaar langer hier te blijven. We waren erg blij met deze vraag en hebben dan ook hiermee ingestemd. Dus, na komende zomer nog meer foto's van Acadia National park en wat er gaat gebeuren na 30 april 2015.... Nobody knows!

POWER

Power is back on!

Woensdagavond, bijna 48 uur later, maar jawel, we hebben weer elektriciteit!!! Hoe fijn om in een huis te komen dat weer (ietwat, de verwarming is nog hard z'n best aan het doen) warm is. We zijn heel de dag eigenlijk niet thuis geweest, maar bij een vriendin die wel stroom had. Fijn, was dat. Zo'n hele wijk zonder stroom werkt wel verbroederend, maar gewoon weer stroom hebben is toch ook wel heel fijn!

Nu moet er nog wel het een en ander gebeueren: het dak, de muren waar water in zit, de plafond die nat zijn, de bomen die om liggen dan wel schuin staan, maar voor nu is alles goed: we've got the power!

Sandy, het vervolg

Dinsdagavond, weer even over 9. De stroom is er nog altijd af. Inmiddels zo'n 24 uur. Wat ik inmiddels gehoord heb is dat er een transformator huisje is opgeblazen door de storm en dat reparatie hiervan wel 5 tot 10 dagen kan duren. Pffff, da's duidelijk langer dan we hadden gehoopt!

Het dak is weer dicht! De makelaar die het huis beheert heeft gelukkig een goede vriend dir dakbedekker is en daarmee stonden we opeens bovenaan de lijst. Want toen Daan gisteren om 5 uur doorgaf dat we dakpannen verloren waren we al nummer 15 op diezelfde lijst! Toen we vanochtend nog even op zolder keken begrepen we opeens waarom het lekte: over zo'n 2 meter was de nok niet meer bedekt en keek je zo naar de hemel! Een echte reparatie zal binnenkort volgen. Het hele dak aan de achterkant zal worden vervangen, zo zeer is het beschadigd.

Vandaag hebben we in de woonkamer geleefd. Rond de haard. We hebben er zelfs gegeten, wat de kinderen heel leuk vonden. Overal kaarsen aan.  Het scheelt zo aanzienlijk qua temperatuur die kamer of de anderen dat we het voorlopig maar zo doen.

DSM is vanavond om 7 uur weer begonnen met normale productie en morgen gaat Daan dus ook weer werken. Wonder boven wonder is er op de site helemaal niets gebeurd en hebben Ze zelfs helemaal niet zonder stroom gezeten. School is morgen nog dicht. Wellicht donderdag nog een dagje school, want vrijdag was al een geplande vrije dag.

Morgen gaan de kindjes en ik bij een vriendin van mij langs. Zij is een van de weinige mensen met stroom hier in de buurt en dus ook verwarming en warm water! Ik heb net nog met het laatste beetje warm water gedoucht en Daan kan als morgen het warme water echt op blijkt op z'n werk douchen. De kindjes hebben altijd iets meer tijd nodig en mogen gelukkig daar douchen.

Vandaag had het mobiele netwerk het vrij lastig. Aanvankelijk ging het goed, maar signaal werd steeds sporadischer. Nu, vanavond lukt het opeens weer allemaal goed. Voor iedereen die contact met ons zoekt de komende tijd, houd er rekening mee dat dat wellicht niet lukt. Stroom is voorlopig nog weg ga ik vanuit en daarmee onze vaste lijn ook. Wanneer het mobiele netwerk het zo moeilijk heeft behoort mail, Facebook, whatsapp en bloggen ook allemaal niet tot de mogelijkheden!