Sanne 5 jaar!!

Woensdag 11 april is Sanne 5 jaar geworden! Het was een hele feestweek, die begon op haar verjaardag zelf. Daan was vrij, dus de dag begon compleet en wel met een feestontbijt: versierde tafel, versierde stoel, versierde kamer, kortom Sanne helemaal in haar nopjes!  Thema was dit maal Hello Kitty en aldus hadden we ook een Hello Kitty tafel. Op eigen verzoek (grappig hoe snel iets "traditie" wordt) werden de cadeautjes bij de koffie gedaan, want dan was er meer tijd.

De ontbijttafel met onze verjaardagsring

Op woensdag gaan alle kindjes naar school, wat maar goed ook was. Daan en ik hadden nog een drukke ochtend... Door onze strakke inkoop planning moesten alle cadeautjes nog worden ingepakt en omdat ik de dagen ervoor ziek was geweest moest ik nog een appeltaart bakken. Op verzoek van Sanne had ik een Hello Kitty taart gemaakt en ik was van plan een kwart taart erbij te maken omdat Daan dat de lekkerste taart vindt. Komt ze last minute met de mededeling dat ze naast haar Hello Kitty taart ook graag een appeltaart wil... Maar ja, als je jarig bent mag je kiezen, dus heb ik een appeltaart gemaakt.

Hello Kitty met 5 kaarsjes

In het begin vond ik het heel raar om de verjaardagen van de kindjes zonder familie en vrienden om ons heen te vieren. Dat hoort er bij voor mijn gevoel. Het valt me op dat je zelfs in zulk soort dingen je aan leert passen en dat we inmiddels onze eigen manier van verjaardag vieren hebben gevonden. Het is anders, maar  het is niet minder feestelijk of zo en het grappige is dat de kindjes het nu zo vinden horen.

Alle kaarsjes in 1x uit!

Niet alleen wij hadden cadeaux gekocht voor haar, maar er waren ook diverse cadeaux uit Nederland. Doordat ze niet bij het binnen druppelen van de visite per keer een cadeautje overhandigd krijgt, maar ze allemaal tegelijk worden geintroduceerd was het behoorlijk overweldigend voor Sanne. Alsof ze op een gegeven moment een beetje kwijt was wat er nou allemaal al gegeven was. Ik moet wel zeggen dat ze met ieder cadeautje weer even blij was, al verdween het door de hoeveelheid daarna misschien naar de achtergrond.

2 Hello Kitty knuffels op de Hello Kity knuffels

Zoals inmiddels een beetje ingeburgerd is, mocht Sanne een dan in het weekend kiezen wat ze voor leuks voor haar verjaardag wilde doen. Op de dag zelf wilde ze 's middags even naar de speeltuin. Dat was meer dan genoeg actie, want de rest van de tijd was al hard nodig om met alle nieuwe spullen te spelen! 's Avonds wilde ze graag patatjes eten, maar niet zomaar patatjes: patatjes in een restaurantje. En dus gingen we naar de Applebees. Ons vaste restaurantje, aangezien ze daar appelmoes hebben, wat natuurlijk bij de patatjes gegeten dient te worden vinden Sanne en Hidde.

Op donderdag, de dag na haar verjaardag ging Sanne trakteren op school. Op haar verjaardag zelf was haar vast juf, Ms. Tammy er niet en ze vond het wel zo leuk om op haar te wachten. Ze ging een oud hollandsch stekelvarken trakteren. Ik heb dat zelf eindeloos vaak getrakteerd vroeger, dus ik vond het erg leuk! Nu hadden we het ons zelf wel een beetje lastig gemaakt: om in thema te blijven heb ik op het uiteinde van de stokjes Hello Kitty's geplakt en van de kool waar ze in werden gestoken heb ik een Hello Kitty hoofd gemaakt.

Daan had ondertussen z'n eigen strijd met de stokjes. Of zeg maar liever stokken! Hij vond dat ze groot genoeg moesten zijn voor een goede hoeveelheid eten, dus waren het mega stokken. Het gevolg was dat ze te groot waren om ze zomaar in de kool te kunnen steken. Hij heeft dus 22 gaten in Hello Kitty moeten boren voordat ze erin konden. En dat was niet het enige probleem: de stokken waren zo groot dat de kaas en de diverse fruit stukjes braken wanneer je ze eraan probeerde te rijgen. Dus heeft hij ook het eten met een boor bewerkt voordat het geregen kon worden. Het boortje was weliswaar schoongemaakt, maar ik zou deze informatie toch maar niet doorgeven aan de germ fobic Amerikanen.....

Het Hello Kitty stekelvarken

Vrijdag kwam nog een verlaat verjaardagscadeautje binnen van ons en had Sanne dus nog iets uit te pakken. Oke, wellicht was onze planning dit maal iets te strak..... (Al was hier de beloofde bezorg datum niet gehaald en konden wij er eigenlijk dus niet zo veel aan doen.)

Zaterdag was Sannes kinderfeestje: een kookfeestje! Feestjes zijn hier duidelijk anders dan in Nederland. Eigenlijk iedereen besteedt feestjes hier uit. Je gaat naar een locatie toe waar je feestjes kunt doen, betaalt veel geld en de gekozen instantie doet je volledige feestje. Met 8 kindjes een speurtocht door de buurt en koekhappen wordt hier toch echt niet gedaan. Het liefst zouden wij dat laatste wel hebben gedaan, maar we willen toch ook niet dat Sanne "die rare uit Europa" wordt in de klas. Je komt er nou eenmaal niet onderuit dat ze in bepaalde opzichten anders is dan de andere kindjes, want we komen nou eenmaal uit Europa, maar je wil het ook niet benadrukken. Dus hadden we besloten, when in Rome....

Ik had wat geïnformeerd naar leuke plekken voor een kinderfeestje en was zo aan een bedrijf geholpen dat kookfeestjes organiseert voor kinderen. Eerder dit jaar heeft Sanne een kookcursus voor kindjes willen volgen, maar die is toen afgeblazen omdat er niet voldoende kindjes waren. Dat dit nu wel zou kunnen vond ze dus wel erg leuk. Hadden we haar helemaal enthousiast gemaakt voor het idee, blijkt heel die toko niet meer te bestaan.... Gelukkig kan Daan goed overweg met google en heeft hij een vergelijkbaar bedrijfje gevonden die hetzelfde doet, maar dan bij je thuis.

Alhoewel heel het principe dat er mensen in je huis komen om het feestje van jouw kind te doen was het erg leuk! Er waren 2 chefs die alles voorbereiden, heel het feestje draaien en achteraf opruimen. Ze maken (in dit geval) kleine pizza's, versieren cup cakes, versieren allemaal hun eigen koksmuts en een fotolijstje. Erg leuk! Wat ook raar is, is dat ouders hun kind niet alleen naar het feestje brengen, maar ook zelf blijven gedurende het hele feestje. Gelukkig wisten we dit van te voren, dus waren we voorbereid met drank en hapjes voor de ouders. Wat we niet wisten was dat het Amerikaans gebruik is om vervolgens niets te willen gebruiken gedurende de 2,5 uur dat je staat te wachten tot je kind klaar is met het feestje.... Echt, aan al die ouders hebben we volgens mij 1 water, 1 koffie en 1 thee weten te slijten. Je begrijpt, de hapjes hebben we maar achterwege gelaten!

Proosten op de jarige met de kaas die over de pizza gaat

Tot slot zijn we zondag op verzoek van Sanne naar de grote dierentuin gegaan. Het was erg lekker weer, dus dat kwam goed uit. Hierdoor was het wel druk, maar het was erg leuk. Wel vermoeiend! Niet alleen deze dag, maar vooral heel de week! Sanne was dood- en doodop! Oke, niet alleen Sanne...

In de speeltuin in de grote dierentuin

Op onze Picasa site staan nog veel meer verjaardagsfoto's. Ik heb lang geen foto's meer geplaatst, maar nu is het weer (een beetje) bijgewerkt. Heb er nog geen teksten bij geplaatst, maar als je nog een beetje geduld hebt komt ook dat echt wel. Zie voor de foto's de map Sanne 5 jaar!!

The City

Toen in 2010 duidelijk werd dat ons verblijf hier in Amerika echt door zou gaan, moesten snel onze visa worden aangevraagd. Daan zou al snel beginnen met werken in Amerika en daarvoor had hij een visum nodig. Er werd nog wel gezegd dat het het handigste was wanneer we allemaal een paspoort zouden hebben dat gedurende onze gehele Amerika tijd geldig zou zijn, maar omwille van de tijd werd ons visum alvast aangevraagd. Wanneer wij ondertussen dan nieuwe paspoorten regelden kon het uiteindelijk visum dan in het nieuwe paspoort komen. Achteraf bleek dit niet te kunnen, omdat het paspoortnummer al door was gegeven en een nieuw paspoort betekende een nieuw nummer en dus een nieuwe aanvraag voor een visum. Dus hebben we het toen zo maar gelaten en voor lief genomen dat we in Amerika een nieuw paspoort moesten regelen.

De paspoorten van Hidde en Pelle zijn nog meer dan een jaar geldig en dus hadden zij geen paspoort nodig. De rest wel. En om dingen maar meteen goed geregeld te hebben zijn we vorige week vrijdag voor Daan, Sanne en mezelf op stap gegaan voor een nieuw paspoort. Hiervoor moet je naar het Nederlandse consulaat in New York City. Op een doordeweekse ochtend kun je een nieuw paspoort aanvragen, dus zaten we vrijdag al vroeg in de auto richting de City. De autorit ging redelijk soepel. Wel af en toe wat drukte, maar dat is niet zo gek op een werkdag. Dat "wat drukte" werd een ander verhaal toen we bijna bij de Lincoln Tunnel waren, de tunnel die je door moet om van NJ, onder de Hudson door, NY binnen te rijden. Bijna was het alleen in afstand, duidelijk niet in tijd!

Er is in heel NYC 1 fotograaf die Nederlands formaat pasfoto's maakt. Ik had een enorm professionele fotograaf verwacht, maar dat was wat naïef. Het was een bloemenzaak, waar achterin de zaak een fototoestel stond. Dit zaakje zit vlak bij diverse consulaten en maakt om wat bij te verdienen diverse formaten pasfoto's. Waaronder dus Nederlandse. Sanne's bril moest af, wat direct tot gevolg had dat ze zo scheel als wat op de foto staat. Bovendien hadden we haar verteld dat je op de foto niet mag lachen, waardoor ze een beetje krampachtig op haar lip bijt. Een prachtige foto was het gevolg.....

Ze is best slim, hoor....

Vervolgens naar het consulaat, waar alles ontzettend soepel ging. Nog nooit zo snel aan de beurt geweest en zo vriendelijk geholpen voor een nieuw paspoort als hier. Je moet er even voor naar Amerika, maar dan heb je ook wat. Toen Sanne aan de beurt was werd haar gevraagd of ze al haar eigen naam kon schrijven. Vol enthousiasme zei ze natuurlijk ja. Dus mocht ze zelf "tekeken" voor haar paspoort. Ze had er 3x voor nodig, want je "handtekening" moet binnen een hokje worden gezet en de pen mag de lijnen niet raken. Ze schrijft nog erg groot en het hokje was maar klein, dus dat viel niet mee. Het zal een mooi paspoort worden: die charmante foto en in grote hanenpoten "SAnnE".

Filmpje kijken bij het Nederlandse consulaat: let op de Nederlandse vlag op de achtergrond

Sneller dan gedacht waren we klaar bij het consulaat en hadden we de rest van de dag voor leuke dingen. Want nu we toch in NYC waren gingen we natuurlijk wat leuks doen. In oktober zijn we naar het Children Museum of Manhattan geweest. Daar was toen een Dora en Diego tentoonstelling en dat was een groot succes. Sindsdien wordt er nog vaak gevraagd of we nog een keer naar het Dora en Diego museum gaan. Iedere keer weer leggen we uit dat we nog wel een keer naar het museum kunnen gaan, maar dat het een tentoonstelling was van Dora en Diego en dat die er nu niet meer is. Wat wil het toeval: de tentoonstelling was terug. Je zult begrijpen, dit betekende dat we niet om het CMOM heen konden en op bezoek bij Dora en Diego moesten! De tentoonstelling was even klein en knullig als de vorige keer, maar net zo'n succes als de vorige keer.

Net als in oktober  zijn Pelle en Diego nog steeds vrienden

Er is nog iets dat Sanne en Hidde met NYC associëren. Toen we vorig jaar het Walk the World evenement van DSM bijwoonden was dat de eerste keer dat we naar the city gingen met de kinderen. En na de wandeling waren er ijsjes. Dus sindsdien vinden zij dat je, wanneer je in NYC bent, ijsjes moet eten. Het was best lekker weer, maar nog niet echt warm en bovendien is het seizoen gewoon nog niet begonnen, waardoor het lastig ijsjes vinden was, maar het is gelukt. Zoals gewenst een ijsje op een stokje, op een bankje in de schaduw waar het eigenlijk te koud was. Zeker na een ijsje...

En nee, Pelle wordt niet achtergesteld, maar die wil gewoon geen ijsje

Het laatste dat "moest" was de metro. Net als "gaan we nog eens naar het Dora en Diego museum?" en "gaan we nog eens een ijsje eten in NY?" wordt er ook regelmatig gevraagd "gaan we nog eens met de metro?" Metro was ook wel verstandig, want het was nog een heel eind naar de auto en iedereen was al goed moe. Zo moe dat voordat we de parkeergarage uit waren Hidde al lag te slapen. Natuurlijk volgden ook Sanne en Pelle snel. Omdat het al laat was, iedereen heel hard lag te slapen en het dan altijd maar de vraag is hoe leuk iedereen wakker wordt hebben we tot grote vreugde van de kinderen de feestdag compleet gemaakt met patatjes. Daarna snel naar bed, want niet alleen de kindjes waren moe. Om 9 uur lag iedereen in bed....