Korte broek en sneeuw

De lente is begonnen. Heerlijk! Het is niet meer zo extreem koud als het was en buitenspelen zonder 3 dubbel dik ingepakt worden is weer een optie. Af en toe zit er opeens een warme dag tussen. Zo'n dag hadden we vorige week vrijdag. Het was geen lente, maar zomer (voor Nederlandse begrippen dan): 's middags was het 25 graden! De kindjes hebben heerlijk buitengespeeld in hun korte broeken. Lekker met de waterbaan.

Hidde speelt met zomerse coup met de waterbaan

Met het mooie weer was het zonde om binnen koffie te drinken en te lunchen, maar onze tuinset hadden we achtergelaten in Nederland en een nieuwe nog niet gekocht. Geimproviseerd hebben we dus buiten gezeten op vrijdag en alhoewel het in het weekend niet meer zo heel warm was, zijn we meteen op stap gegaan voor een nieuwe tuinset. Nog wat bloemetjes om het deck gezellig aan te kleden, een aardbeidenplantje erbij. Laat de lente maar komen, wij zijn er klaar voor!

Maar ja, ons nieuwe tuinset stond nog geen 24 uur te pronken op het deck, of wat ligt erop? Sneeuw! Toen we maandagochtend wakker werden was de wereld opeens weer wit. Het was niet zo veel, maar het was wel helemaal wit. Wat een raar land is het toch. (En dan heb ik het nu alleen nog maar over het klimaat.) Het kan hier de ene dag zomers zijn en de volgende winters en omgekeerd. Het heeft van de week nog meer gesneeuwd en terwijl ik dit typ is Sanne met sneeuwpak aan sneeuw aan het scheppen!

Een van Daans mensen is geabonneerd op een professionele weersite. Van hem hoorde Daan dat ze begin april nog een grote storm verwachten. Ze weten alleen nog niet of het heel veel regen wordt, of een foot sneeuw....

Vlechtjes

Sanne heeft een tijdje terug de diep gekoesterde wens uitgesproken om lang haar te hebben. Haar haar is nog zo dun dat we eigenlijk van plan waren om het voorlopig nog bij een "bobje" te houden, maar het kwam zo uit haar tenen dat we het nu maar laten groeien. Vorige week is Hidde rigoreus geknipt, maar bij Sanne zijn alleen de puntjes eraf gehaald en is haar pony bijgewerkt.

Vlechtjes!

Vanochtend hebben we voor het eerst "iets" gedaan met haar haren. Op eigen verzoek 2 vlechtjes. Het is natuurlijk eigenlijk nog te dun, waardoor het veel te veel priegel werk is en het eigenlijk onmogelijk is om het mooi te krijgen, maar ze was - terecht - wel trots op haar vlechtjes.

Snel een foto, voor ze eruit vallen

Zwemmen

In Nederland gingen Sanne en Hidde iedere week zwemmen. Pelle is niet lang genoeg in Nederland geweest, maar anders was ook hij wekelijks naar het zwembad gegaan. (Ik realiseer me nu dat Pelle inmiddels een groter deel van z'n leven in Amerika heeft gewoond dan in Nederland. Klinkt wel dramatisch...) Toen we vertrokken was het plan om alle kindjes hier (weer) te laten zwemmen, al wisten we niet of dat mogelijk zou zijn. Ik vond het wel typisch Amerikaans om babyzwemmen eng en gevaarlijk te vinden. Stel je voor, straks komt-ie onder water, krijgt-ie water binnen en hebben we een claim aan onze broek hangen, dat idee.

Via Beth kwamen we echter al snel achter het bestaan van de YMCA. Ja, inderdaad, zoals in het liedje van de Village People. Nu zegt de schrijver van dit nummer dat het niets met homo's te maken heeft, maar dat het gaat over het YMCA waar je allerlei sporten kan bedrijven. En dat is ook precies wat je bij het YMCA kunt doent. Het staat voor "Young Men's Christian Association" en volgens de website hebben ze het nobele doel "helping young people develop Christian Character by maintaining and promoting such activities and services as contribute to their physical, social, mental and spiritual growth and by such means as may accomplish this objective". Dat is nog eens een doelstelling!

Bij het YMCA kun je dus zwemmen, maar ook allerlei andere sporten en activiteiten uitoefenen. Niet alleen voor jeugd, maar ook volwassenen kunnen er fitnessen of verschillende lessen volgen (yoga, aerobic, zumba, etc). Inmiddels probeer ik 1x per week daar te sporten. Ik doe dit op woensdagochtend wanneer Sanne en Hidde op school zitten en Pelle kan dan naar de child watch die ze ook hebben. Alle kindjes zijn inmiddels begonnen met hun zwemlessen. Sanne op maandagmiddag, Pelle op dinsdagochtend (wanneer Sanne en Hidde op school zijn) en Hidde op zaterdagochtend.

Pelle en Hidde zwemmen beide met een ouder in het water, maar bij Sanne hebben we ervoor gekozen dat ze alleen het water in gaat. Sinds we in Italie zijn geweest was zwemmen bij haar niet echt meer een succes. Om een of andere vage reden had ze in haar hoofd geprent dat het eng is om je alleen door het water te begeven en nadat ze dat besloten had was dat een feit waar niets meer aan te veranderen was. Ze was inmiddels wel naar de groep gegaan waarbij ze alleen het water in ging en het werd langzamerhand wel iets beter, maar het hield niet over. Qua leeftijd had ze hier nog in een groep met ouder gekund, maar het leek ons dat we haar dan daarna helemaal nooit meer alleen het water in zouden krijgen.

Het zwembad hier is, in tegenstelling tot dat in Nederland, overal te diep voor kindjes om in te kunnen staan. Sannes groep krijgt daarom drijvertjes om. Door het diepe water gecombineerd met haar track record in Nederland hield ik m'n hart vast. Het leek me onmogelijk dat dit goed zou komen. Ik zag het al helemaal voor me: Sanne die volledig door het lint gaat en de juf die haar dan door het taalverschil helemaal niet kan bereiken.... Ik zag redelijk op tegen de eerste les!

Sanne had van te voren beloofd dat ze goed haar best zou gaan doen en niet zou gaan piepen. Ze zei zelfs zin te hebben in het zwemmen. Maar ja, dat zei ze in Nederland ook weer iedere week opnieuw, dus wat dat waard was.... Maar wat schetst mijn verbazing? Vanaf minuut 1 van de eerste les vindt ze het fantastisch! Nu is het ook wat minder hoogdravend dan ik dacht naar aanleiding van "alleen in het diepe". Ze drijven geen moment alleen in het water, ze worden continu vastgehouden door een juf, maar toch.

Sanne in het zwembad

Naast dat het water diep is hier, is heel de les ook duidelijk anders dan in Nederland. Waar je in Nederland de kinderen op een bepaalde manier moet vasthouden, zodat ze de opwaartse druk van het water leren voelen, doen ze dat hier weer helemaal anders. Er wordt veel minder getrained op het drijvend vermogen. 
Ze proberen hier dan juist weer wel om kinderen al van jongs af aan - zelfs Pelle! - zwembewegingen te laten maken. Het uiteindelijke doel is hier natuurlijk ook zelfstandig leren zwemmen, maar ze hebben hier duidelijk een andere route om daar te komen. Omdat Sanne op maandagmiddag zwemt moeten Hidde en Pelle mee. Daan rijdt dan vanaf z'n werk naar het zwembad om de jongetjes op te halen. Als alles loopt zoals gepland worden ze dan al opgehaald wanneer Sanne net in het water ligt.

Pelle wacht geduldig op papa

Maar ja, soms is papa ook iets later en wordt Hidde (hier ziek door keelontsteking) zoet gehouden met een filmpje.

Hidde kijkt een filmpje in het (veel te warme) zwembad

Hidde gaat samen met Daan het water in en Pelle met mij. Voor Pelle hebben we inmiddels al een volledig zwempak met lange pijpen en lange mouwen gekocht, omdat het in het water met alleen je zwembroek aan natuurlijk het ideale moment is om jezelf tot bloedens toe open te krabben. Bij de jongetjes is het zwemmen eigenlijk niet meer dan nat worden met liedjes zingen. In heel de les wordt er niet 1x onder water gegaan, wat in Nederland toch een belangrijk onderdeel is van de les. Gelukkig vinden ze het alle 3 leuk en zwemmen zullen ze uiteindelijk allemaal wel leren.

Nederlandse school

Sanne en Hidde leren langzamerhand Engels. Allebei zijn ze erg geinteresseerd in Engels. Sanne gebruikt graag de woorden en zinnetjes die ze al kent en vraagt regelmatig hoe ze een bepaald zinnetje in het Engels moet zeggen. Soms vraagt ze je ook iets en als je dan antwoordt zegt ze vervolgens "nee, ik praat Engels" om dan wanneer je braaf antwoord geeft in het Engels te vragen "wat betekent dat?" Hidde vraagt eindeloos "mama, ... Engels?", waarbij op de puntjes een willekeurig woord kan worden ingevuld. Hierbij vraagt hij ook heel graag naar de bekende weg. Z'n favoriet is wanneer hij dierenkoekjes zit te eten "Ezel Engels?"
"Donkey"
"Aap Engels?"
"Monkey"

Naast het Engels is het natuurlijk ook zaak om hun Nederlands op peil te houden en verder te ontwikkelen. Gelukkig heeft DSM hiervoor Edufax in de arm genomen die hierover al voordat je vertrekt contact met je opneemt. (Zie voor verdere informatie de site van Edufax.) Zij hebben ook een online lesmethode hiervoor. (Zie de site NTC-online.) Vanaf peuterlessen tot en met eindexamen Nederlands is mogelijk. Sanne is een paar weken geleden begonnen met de Nederlandse school, zoals ze het noemt. Hidde moet nog even wachten, want het onderwijsprogramma is pas vanaf 3 jaar.

Sanne doet Nederlandse school

Iedere week, op woensdag komt er een nieuwe taak binnen. De taak bestaat uit meerdere opdrachtjes waarvoor je in principe 1 week de tijd hebt om die te maken. Het eenjarig peuterprogramma is nog erg vrijblijvend. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat je de taak iedere week maakt, maar er is geen enkele controle. In groep 1, het eerste kleuterjaar moet je een paar opdrachtjes inleveren, in groep 2 al iets meer en vanaf groep 3 is het echt serieus school.

Sanne vindt het erg leuk om de Nederlandse school te doen. Alleen fietsen we zo door de 6 opdrachtjes heen en zijn we soms al op woensdagmiddag klaar met de taak van die week. Het is de bedoeling dat ze er iets van leert en hiermee haar woordenschat uitbreidt, maar daarvoor is het echt te makkelijk voor haar. Het enige dat ze er nu van leert is om te werken met de muis. Ook nuttig, maar dat hoeft niet via het programma van Edufax.

Nu hebben we altijd wel geweten dat Sanne goed praat voor haar leeftijd en dat ze een uitgebreide woordenschat heeft, maar dat dit zo makkelijk voor haar zou zijn hadden we niet verwacht. Toen ze op een gegeven moment tijdens een opdracht uitriep "dit is veel te makkelijk!" was het ons dan ook wel duidelijk: dit is niet nuttig om te blijven doen. Na overleg met Edufax is nu besloten om haar een paar weken het programma van groep 1 te laten volgen. Na die paar weken kunnen we dan kijken of dat beter is, of dat dat misschien toch te hoog gegrepen is.

Verjaardag Daan

Afgelopen dinsdag was het 1 maart: Daans verjaardag. Nu heeft Daan weinig tot niets met verjaardagen, maar ja z'n kinderen (en ik) wel. Dus waren er een versierde kamer, een feestontbijt (waarvoor Daan later naar z'n werk ging), werd hij toegezongen in het Engels en in het Nederlands, cadeautjes, Daan die weer eerder terug kwam van z'n werk, appeltaart en feesteten.

Sanne en Hidde vinden het idee dat er iemand jarig is bijzonder opwindend. Dagen van te voren werd er al gezegd wanneer papa jarig zou zijn. Sanne deelt graag geheimpjes met je (bijvoorbeeld over wat er gegeven gaat worden) en wil wel dat het geheim blijft, dus fluistert ze dan in het bijzijn van Daan. Op school had Sanne verteld "mijn Daddy's birthday". Of de boodschap ook over was gekomen is niet bekend. Hidde roept nu nog steeds "papa jarig!", want er hangen immers nog slingers.

Een versierde kamer voor Daans verjaardag

Sanne is ook bijzonder blij met het feit dat zij de volgende is die jarig is. Nu duurt het niet meer zo lang, want papa is immers jarig geweest. Waarop Hidde natuurlijk ook roept dat hij bijna jarig is. Vervolgens wordt er door Sanne geroepen dat ze een Nijntje feestje wil (of een Floddertje feestje, of een Jip & Janneke feestje, of een Thomas (de trein) feestje, of een Kikker feestje, of een noem-het-maar-op feestje), waarop Hidde roept dat hij een Kikker feestje wil. Van te voren had Sanne al gevraagd: "Papa, wat voor een feestje wil jij?"

"Een appeltaart en vlaggen feestje!"